Ziektepiramide

De ziektepiramide is een eenvoudige schematische voorstelling over het ontstaan van ziekten.

Schadelijke milieu invloeden en een ongezonde levenswijze vormen de eerste fase bij het ontstaan van een ziekte. Binnen de grenzen van aangeboren of verkregen mogelijkheden (constitutie) probeert het organisme om de negatieve invloeden te verhinderen. Deze inspanning kost energie en het verbruik van vitale stoffen (bijv. vitaminen) stijgt daardoor aanzienlijk.

Wanneer de storende invloeden te sterk zijn of te lang voortduren leidt dit allereerst tot gebreken. Aangezien de weerstand van het organisme meer energie en vitale stoffen heeft verbruikt dan daadwerkelijk tot zijn beschikking stonden.

Vanaf dat moment kunnen niet alle schadelijke invloeden meer worden afgeweerd. Er ontstaan belastingen. Milieuvergiften worden in het organisme opgeslagen (toxinen), ziekteverwekkers zoals virussen of bacteriën kunnen zich teel sneller vermeerderen, storingvelden kunnen zich ontwikkelen, enz.

Uit natuurlijke bescherming probeert het organisme de schadelijke werkingen van vastgezette belastingen zo gering mogelijk te houden. Dit kost opnieuw energie en verzwakt het immuunsysteem. Deze verdere verzwakking van het immuunsysteem leidt ertoe dat ook andere belastingen gemakkelijker (een geringe hoeveelheid is reeds voldoende) een negatieve invloed op het organisme uitoefenen.

Pas door de combinatie van verschillende belastingen en tekorten die de afweercapaciteit van het organisme overschrijden, ontstaan ziekten.